ฉัน ธ รัก
อิ่มเอมหทัยมิตรพบ
ทุรจบรบสศรี
อุ่นรักเพราะน้องอภิรดี
ภคินีถนิมกาม
ดั่งฟ้ามิอาจพิธุรพราก
วนขวากละหารข้าม
ขุนเขาละลิบอนลลาม
จรถามทุรัศไกล
ยามค่ำคะนึงอทระจรัส
ศศิอัจฉราใส
โชยคันธะจากนภวิไล
กระแจะไล้ชะดอมดม
ยอดสร้อยปะวาสะอภิเลปน์
นิจเสพตระโอมสม
รำเพยระชวยรติภิรมย์
อนิยมจะรู้ลืม
เสียงจากพนาผลิกุสุม
มะลิพุ่มขมุมดื่ม
ดอกใดจะหวานละมุนปลื้ม
สุรยืมชรุกนาง
เรไรวิราวะมธุสร
รวินอนรุจันทร์ร้าง
ครวญหวิวกระเส่าสวระคราง
ระอุจางสวรรค์คืน
จากซ่นจรดศิระสลวย
ธ ระรวยระคนชื่น
ราหูริอมศศินกลืน
รพิตื่นจำจากกัน
โอ้น้อง...อนงครมณี
อุระพี่ถวิลฝัน....
น้ำตาผละร่วงทิวะและวัน
รตินั้นมิผันแปร
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔