สนตะพาย

แสงเงินแสงทองย้องงามยามอุษา
เบิกอรุณเบิ่งฟ้าแช่มเฉิดฉาย
ลมหายใจยังอุ่นกรุ่นมิคลาย
ขอบุญทายคนรักอยู่คู่ร่มเย็น

ไก่ขันดวงตะวันชันสาดแสง
ดีเลวชั่วสำแดงถ่องแท้หยั่งเห็น
ใจหนอใจคนสุขทนมีอันเป็น
เกิดมาแสนยากเย็นตายเช่นผักปลา

แสงสีทองผ่องต้องชลาศัย
ลมพัดใบล่องลอยไปตามยถา
บางใบหล่นร่วงไหลในธารา
บางใบลอยค้างฟ้าคุณค่าค้างคน

เห็นภูผาเด่นตระหง่านทะยานสูง
ผู้เฒ่าจูงควายเยื้องกรายตามถนน
คันนาข้างหน้าเด็กเล่นซุกซน
แปลกใจใยบางคนถูกสนตะพาย

ดวงใดหนอพะนอชิดพิสมัย
ยกทั้งใจประเดสิเน่หา
เห็นเพียงเงาเพราพริ้มพรายประกายตา
เอื้อมมือคว้าไม่ถึงจึงเข้าใจ

Loneliness is just a crime

สถิติผู้เข้าชม :