ปลุกใจให้ตื่นจากคืนหลับใหล
ซ่อนรักไว้ใต้หมอนนอนฝันสล้าง
หลีกความจริงทิ้งเดียวดายคลายอ้างว้าง
อยู่ท่ามกลางไขแสงแห่งจันทรา

ทุกอณูพรั่งพรูงามตามความรัก
จันทร์ประจักษ์ชักนำพร่ำเพ้อหา
พบเจ้าชายพรายโฉมชโลมตา
เดินเข้ามาจุมพิตชิดภวังค์

เสียงดนตรีสีบรรเลงบทเพลงหวาน
ใจประสานขื่นขมระทมหลัง
ชื่นพะนอหล่อเลี้ยงเพียงประทัง
หลุดคุมขังสู่วิมานตระการฝัน

น้ำตาคลอลออแสงพลันแห้งหาย
รำกรีดกรายถ่ายทอดโปรดกอดฉัน
หนึ่งราตรีที่คิดถึงซึ้งรำพัน
เพียงเรานั้นสิ้นชีวามิอาวรณ์

รักเหลือล้นปรนเปรอละเมอหา
สบนัยน์ตาเทใจเอนไหวอ่อน
มิเอื้อนเอ่ยเปรยใดใดให้บั่นทอน
คลายซุกซ่อนผ่อนงามตามอารมณ์

ลิ้มละมุนจุนจิตพิสมัย
ซบอุ่นไอไล้โลมตระโอมสม
พระจันทร์ยิ้มพริ้มเพราเคล้าเกลียวกลม
อนิยมชั่วฝันนิรันดร

บุหลันลานิทราตื่นฟื้นวันใหม่
แด่อรุโณทัยผู้ไถ่ถอน
คอยค่ำคืนแห่งรักปักษธร
ฉันจะนอนรำพึง....ฝันถึงเธอ