โอ้ละหนอ...นวลลออพะนอขวัญ
คราบุหลันจรัสประภัสสร
เพชรระยับวับรโหชโลทร
ซบอิงอรเล้าโลมตระโอมมาน

ยามรำเพยเชยกลิ่นประทินโฉม
อวลโพยมร่ำฟุ้งคุ้งละหาร
เพาแจรงแน่งน้อยคล้อยตระการ
ยลยุพานยวนพิศพินิจชม

สบเนตรน้องต้องหทัยพิไลช้อย
งามหยดย้อยแนบชิดสนิทสนม
ราวอัปสรอรเอียงเคียงภิรมย์
บุญอุ้มสมผสานพิมานดิน

โอ้แม่เอ๊ย...แม่ขวัญเทวัญสร้าง
ทรวงสล้างบรรเจิดแลเฉิดฉิน
ผิวผุดผ่องยองใยไร้ราคิน
ดั่งนลินชูช่อเคลียคลอกาย

กระแสสินธุ์รินลู่สู่สวรรค์
แสงสุวรรณทิววับระยับสาย
สิบห้าค่ำเดือนสิบสองพ้องพริ้มพราย
เป็นบุญทายเคียงมั่นนิรันดร์กาล

ยกกระทงบงกชจรดศรี
สองเรานี้ตั้งจิตอธิษฐาน
ขอพระแม่แลเห็นเป็นพยาน
ดลบันดาล...รักอยู่คู่ฟ้าคู่ดิน