ร้อยรจนา
ทินกรขจรแล้วดวงแก้วขวัญ
สวนสวรรค์แย้มพรายที่ปลายฟ้า
เลื่อมระยับวับวาวราวรัตนา
ริมธาราพักพิงเคล้าอิงอร
เรไรลั่นบรรเลงเพลงประสาน
นิศากาลนิลรัตน์ประภัสสร
ดารณีละรียลชลจร
หนุนตักนอนคอยชมภิรมย์จันทร์
นภผายคลายเคลื่อนคืนเดือนผ่อง
เพียงเราสองแหวกว่ายสายธารฝัน
กุสุมาพารื่นชื่นสุคันธ์
ลดาวัลย์งามงอนขจรขจาย
โอ้นางเอ๋ย..เผยพะงาต้องตาพี่
ปรางสุปรีย์พริ้งเพริศงามเฉิดฉาย
โฉมแฉล้มแจ่มจรัสกรัชกาย
แลละม้ายคล้ายเดือนยามเคลื่อนคล้อย
ยอมสยบสบสะทนดลหวั่นไหว
พักตร์วิไลจรสชมดชม้อย
ฤๅเมืองแมนแถนชิดประดิดประดอย
อรอ่อนช้อยให้พี่ร้อยรจนา
ยิ่งพิศนวลยิ่งยวนชวนลุ่มหลง
ยุพยงอบอวลมวลบุปผา
วิไลวรรณพรรณรายปรายปรีดา
นัยนาเพียงสบพบนิรันดร์
ที่พี่รักประจักษ์ใจใสพิสุทธิ์
ดังกระมุทถนอมเพียงจอมขวัญ
หนึ่งราตรีที่เรียงร้อยถ้อยรำพัน
คล้องชีวันร่วมจิตชิดมิวาย
ห้วงละหารหวานตระโอมโสมส่องหล้า
คำสัญญานิรันดร์คงมั่นหมาย
คอยย้ำเตือนดุจเดือนมิเคลื่อนคลาย
รักสุดท้ายพี่นี้แด่ปรียา