นานกว่ามัจฉาในมหาสมุทร
สูงที่สุดกว่าปักษินโบยบินถึง
นานกว่าดารานภารำพึง
เรารักกันซึ้งซึ่งนานกว่านั้น

แข็งแกร่งกว่าวิหารตระหง่านภูผา
จริงยิ่งกว่าพฤกษาวนาสรรค์
ลึกยิ่งกว่าป่าดึกดำบรรพ์
ยิ่งกว่านั้น ฉันยิ่งรักเธอ

ฉันจะก่อกองไฟในฤดูหนาว
เธอจะรดน้ำคราวใบไม้ผลิเสมอ
จะผ่านสารทและคิมหันต์เลิศเลอ
จะโบยบินละเมอด้วยปีกของเรา

เปลวเพลิงเคยร้อนแรงเริ่มอ่อนแสง
หลอมรักให้แข็งแกร่งด้วยไฟเผา
ผ่านคืนวันโหดร้ายคลายบรรเทา
ยังมีเราทุกช่วงห้วงคำนึง

นานกว่ามัจฉาในมหาสมุทร
สูงที่สุดกว่าปักษินโบยบินถึง
นานกว่าดารานภารำพึง
รักจะซึ้งตรึงจิตนิจนิรันดร์