ฉัน ธ รัก (๖)
ละอองผการะดาประภัสร์
รำเพยสะบัดละลิบฉงาย
ภมรระรื่นเกษมสบาย
ผสายยะย้ายระเริงระรอง
ตะวันกระแสงระยิบระยับ
พิหคขยับกระยิ้มกระย่อง
กระซิกกระซี้เหาะเหินลำลอง
ยะย้ายช่ำชองร่ำร้องสราญ
กระรอกกระแตเลาะลัดคะไขว่
ละเล่นเกาะไกวเตาะไต่ผสาน
พยับลุลอดชุใบยะยาน
สะท้อนละลานประสานรำไร
กระแสนทีขจีอร่าม
ประกายประฮามวิรามไสว
รึกาญจนาอุษาอุไร
ฉ่ำชื่นหทัยประไพสิรี
รำพายรำพึงคำนึงถวิล
ระรวยระรินมิสิ้นสุขี
ธ งามล้ำกว่ามะตาหะรี
ล้ำกว่ามณีศศีค่ำคืน
ฤ รักผสมกะลมคละผ่าน
ฤดูผลิบานปริปราณระรื่น
บ่ฝันเพราะฉัน ธ รักยะยืน
สะพรั่งชระดื่นช่ำชื่นธรา
นิมิตสวรรค์ ธ ฉันลิขิต
มิอาจพิชิตวิภูล้ำฟ้า
ผิแม้นจะรักจะปักชะตา
จะคอย ธ กว่าชิสามลาย
สยามมณีฉันท์ ๑๖