วสันต์แห่งรัก
เขียวชอุ่มชุ่มไหวไพรพฤกษา
สกุณาชื่นอุราเมื่อฟ้าใส
เสียงระงมผิวปากจากเรไร
น้ำค้างใบไหลร่วงตามห้วงลม
เสียงเจื้อยแจ้วปักษาเกี้ยวพาราสี
ทักชู้คู่ฤดีชีวีสม
ทอดสายตาทัศนาพาภิรมย์
วสันต์พรมวนาศรมอุดมงาม
ภมรว่อนระร่อนฟ้อนโอนอ่อนไหว
ใบไม้ไกวลมลูบไล้ใจวาบหวาม
ยลนภาดลเวลาทุกโมงยาม
คอยโฉมงามทรามเชยเอ่ยจะมา
อีกไม่นานกุสุมาลย์บานสะพรั่ง
มุกุละยังระวังรักษา
กว่าจะผลิชูช่อรอหมายตา
บุษบาปรารถนาเพียงฝนพรำ
แดดเริ่มส่องเนียนผ่องใยยองใส
สว่างไสวไรเรืองประเทืองขำ
สุดที่รักดังแสงทองถ่องชี้นำ
ลำนำคำพร่ำรำพัน....ฉันรักเธอ
กี่วสันต์ที่ล่วงเลยคุ้นเคยผ่าน
จากวันวานดอกรักบานมั่นเสมอ
เมื่อฝนซาฟ้าใสใช่ละเมอ
ฝันหรือเพ้อใช่เธอ..ใช่เธอจริงจริง
Mendelssohn - Spring