วสันต์แห่งรัก

เขียวชอุ่มชุ่มไหวไพรพฤกษา
สกุณาชื่นอุราเมื่อฟ้าใส
เสียงระงมผิวปากจากเรไร
น้ำค้างใบไหลร่วงตามห้วงลม

เสียงเจื้อยแจ้วปักษาเกี้ยวพาราสี
ทักชู้คู่ฤดีชีวีสม
ทอดสายตาทัศนาพาภิรมย์
วสันต์พรมวนาศรมอุดมงาม

ภมรว่อนระร่อนฟ้อนโอนอ่อนไหว
ใบไม้ไกวลมลูบไล้ใจวาบหวาม
ยลนภาดลเวลาทุกโมงยาม
คอยโฉมงามทรามเชยเอ่ยจะมา

อีกไม่นานกุสุมาลย์บานสะพรั่ง
มุกุละยังระวังรักษา
กว่าจะผลิชูช่อรอหมายตา
บุษบาปรารถนาเพียงฝนพรำ

แดดเริ่มส่องเนียนผ่องใยยองใส
สว่างไสวไรเรืองประเทืองขำ
สุดที่รักดังแสงทองถ่องชี้นำ
ลำนำคำพร่ำรำพัน....ฉันรักเธอ

กี่วสันต์ที่ล่วงเลยคุ้นเคยผ่าน
จากวันวานดอกรักบานมั่นเสมอ
เมื่อฝนซาฟ้าใสใช่ละเมอ
ฝันหรือเพ้อใช่เธอ..ใช่เธอจริงจริง

Mendelssohn - Spring

ดวงใดหนอพะนอชิดพิสมัย
ยกทั้งใจประเดสิเน่หา
เห็นเพียงเงาเพราพริ้มพรายประกายตา
เอื้อมมือคว้าไม่ถึงจึงเข้าใจ

Loneliness is just a crime

สถิติผู้เข้าชม :